در غروب پاییز با روحی غم انگیز

مینویسم از دوست که هرچه دارم از اوست

ای دوست بی تو میمیرم بی تو عمری با پایان غم انگیز دارم

با تویی که چه راحت حرف دیدار را برداشتی

و به جای آن حرف فاصله را گذاشتی این گونه است

دنیا با تمام سختی ها و ناراحتی ها تو راهم تنها گذاشت....