سرنوشت بديه اول جاتو ازم گرفت
گرفت صبح فردا شد ديدم رد پاتو ازم
تا مي خواستم به چشماي روشنت نگا کنم
گرفت مال ديگري شدي و چشاتو ازم
تو رو جادو کرد يكي با يه چيزي مثل طلسم
ازم گرفت اثرش زياد بود و خنده هاتو
تو با من حرف مي زدي نگات يه جاي ديگه بود
نگاتو ازم گرفت خدا لعنتش کنه ، اون ،
لحظه هات يه وقتايي مال دوتامون مي شدن
سه تا لحظه ها تو ازم گرفت اون حسود ، اون دو
خيلي وقته سختمه ديگه تنفس بكنم
انگار هواتو ازم گرفت يه جور عجيبي
خدا دوس نداشت بيام پيشت کنار تو باشم
حس دعاتو ازم گرفت باورت نمي شه
دست روزگار چه قدر با من و آرزوم بده
حسیناتو ازم گرفت لحن فيروزه اي
سلامت ، خداحافظيت عزيزماي نقره ايت
خداتو ازم گرفت حرف آخر ، به امون
تو حواس واسم نذاشتي چه کنم از دست تو
جمله هاتو ازم گرفت اشتباهم بهترين
نمي خواد بپرسي چي ، خودم دارم بهت مي گم
خوردگي دنيا ، صداتو ازم گرفت تو يه خط
يه کم از برگشتن قشنگتو وقتي گذشت
اومد و يه ذره وفاتو ازم گرفت
کسی به خدا گفت : اگر سرنوشت مرا تو نوشتی