روزی فرامـــــوش خواهیــــم کــــرد کــــه
چــــه صدمـــــه ای دیــــده ایــــم،
چــــرا گریــــه کـــرده ایــــم و
چـــه کســــی باعــــث آن شـــــد
سرانجــــام متوجـــــه خواهیــــم شـــــد
رمـــــز آزاد بـــــودن انتقـــــام نیســـت
بلکــــــــه
ایـــن اســـت کـــه بگذاریــــــم همه چیـــــز
به شیــــوه خـــــود و در زمــــــان خود معلــــــوم گــــــردد
در نهایــــــت آنچـــــه که مهــــــم اســــت،
نــــــه فصـــــل اول
بلکــــــه
فصــــل آخــــــر زندگیمــــــان اســــت
کــه نشـــان میدهــــد مسیـــــر را چگونـــه پیمـــوده ایــم